BURGGRAVIATUS Norimbergensis

BURGGRAVIATUS Norimbergensis,

Henricum IV. Imperatorem auctorem habuit A. C. 1160. cum exstructô in honorem S. Aegidii templô Civitatis iure Norimbergam ornâsset. Alii originem altius arcessentes, Conrado II. acceptum illum ferunt, quô tempore Norimberga Imperii Romani pars facta sit, A. C. 911. Auxit postea Burggraviorum opes postremi Voitlandrae Ducis casus, quô scelere suorum peremptô, cum istinc Bambergae, inde Herbipolis Praesules, quisque sibi partem arriperent, ipsi quoque his neutiquam segniores tertiam occupavêre. Ceterum non supra Comites (ut plerumque tunc Burggravii) fuerunt, cum ad Vohburgios Burgraviatus iste spectaret; his in Eberhardo (de quo infra) exstinctis, Fridericus e Zolleriorum Comitum prosapia, cum eum donum rudolsi I. Imperatoris Sororii sui accepisset, A. C. 1263. mor Principis etiam honore adauctus est. Ex eius posteris Fridericus, qui primus Marchiam Brandeburgicam, cum axiomate Electorali, Domui suae intulit, e Burggraviatu isto, quantum ad Norimbergam pertinebat, pluria Urbi, aureis 24000. vendididit; reliqua ex eo, Feuda scil. Ecclesiastica ac Saecularia, Iudicium provinciale, venandi conducendique extra urbem aliaque iura retinuit, unde quottidiana litium materies ac occasio, quibus subinde Onoldsbacenses Marchiones et Norimbergenses exercentur. Tob. Pfannerus de praecipuis Germaniae Principum gentib. c. 4.